Saturday, June 14, 2008

CRY OF THE PHOENIX

CRY OF THE PHOENIX 
 Once in a legend was a bird so great. Majestic he was, only one in the world. For 500 years, he flew across the skies, Glorious and noble, so full of life. A creature born to the element of fire, Whose characters were everyone’s desire. Strength, power, dignity so renowned. A child born to the season ruled by the sun Given the same name, unusual for man. Compared to his namesake, he’s a miss. Though hopeless he was, ambition was his “As the king of the birds soared through the skies, does that also mean that so must I? Ambitions so high, I cannot deny. Expected by many, to fail is to die.” And now to live up to the legacy of his name, he must learn to be valiant and brave. Even if it means changing his dreams In order to do what’s expected from him. 

ANG PAGTANGIS NG ISANG IBON 
Mahiwagang ibon sa alamat nanirahan 
Nag-iisa sa mundo, tunay na hinangaan. Pumailanglang sa langit, minasdan sang katauhan. Himapapawid pinagharian, puno ng karangalan. Sa elementong apoy, s’ya pinagkaloob Dangal, lakas at talino, Katangian ninasa, hinangad ng tao. Isang bata pinanganak sa buwan ng tag-araw. Binigyan ng pangalan, kaiba sa karamihan. Katangian ng bata, kaiba sa pinagmulan Kaawaawa mang kalagayan, pangarap abo’t-tanaw. “Tulad ng ibong mahiwaga sa tugatok ng tagumpay, ako din bang isang hangal, kailangang pumantay? Pangarap na mataas, inaasahan ng lahat. Kamatayan katumbas kung pangrap magwakas.” Kinakailangang maging matibay, matatag. Upang ang mga ekspektasyon ay huwag mabuwag. Para matupad ang pangarap iniatang sa kanya kahit kailangang, sariling adhika matutunang itatwa

No comments: