isang anino

ISANG ANINO

kapag ikaw, sa mudong ginagalawan, ay nagugulumihanan,
na parang ang liwanag ay unti-unting nagpapaalam.
ako, na isang anino, ay handang tumulong at umagapay.
mananatili sa tabi mo, handang gumabay at umalalay.

sa bawat ngiti at halkhak na sayo ay mamumutawi,
tunay na galak at ligaya ang aking pagbati.
sa bawat tagumpay ng adhikain na iyong makakamit,
kasabay mong ipagdiriwang ang pawang swerteng sinapit.
sa bawat luha na guguhit sa maamo mong mukha,
ramdam ko ang mainit na pagpatak; kasabay mo akong lumuluha.
at sa bawat bulong mo at daing na sa mundo inililihim,
ako ay makikinig, tutulong at tunay kang uunawain.

kapag ramdam ko na ang dilim sa iyo ay papalapit,
ipagtatanggol ka sa lamig na hatid ng kagiliman.
ikaw ay poprotektahan at yayakapin ng mahigpit.
wala man akong sariling tinig na babasag sa katahimikan
o maging likhang musikang pupukaw sa damdamin,
gagawin nitong anino ang iyong ngiti ay panumbalikin.
sapagkat ang makita kang malungkot ay tunay ngang hapis
at ang malugmok ka dito ni minsan, para sayo, ay di ninais.

subalit alam kong darating ang panahon na liwanag muli mong masisilayan.
at ako na isang anino ay mawawala sa iyong kamalayan.
sa pagbalik ng liwanag ay ang pagsakop sa dilim.
kaalinsabay ang pagtaboy sa aninong puno ng lihim.

ganun pa man, tanggap na ang tunay kong sasapitin
sapagkat, sa kaligayahan mo, mapapayapa din ang aking isipin.
bagamat ang anino ay di na makikita ng iyong mga mata.
di mo man madama, asahan mo na laging nadyan siya handang sumuporta.

* still missing four more lines....