CORBY
*written @ boston cafe
minsan sa mundo kong madilim may dumamping liwanag.
binigyang pag-asa ang taong malapit nang mabuwag.
sa matagal na panahon, noon lang naipahinga,
ang isip na pagod at pusong dinusta.
tila iyong pinawi ang mga multong sa akin gumapi
mga problemang sa aking kamalayan piniling mamalagi.
sa piling mo muling naaninag maiilap kong mga ngiti.
mga pagtawang parang bata ay muling namutawi.
labis kong ikinatuwa ang nadamang pagkalinga
na parang idang batang matagal ng nangungulila
para sa taong sa kanya ay mag aaruga,
at sa taong tatapos ng kalungkutang nadarama.
aking pinagpapasalamat na ika'y parte ng aking buhay.
salamat sa pagunawa sa akin at ginawang pagsubaybay.
tinitiis sariling pagod para lang ako ay mahintay,
maging sa aking pagtulog ikaw ang nagbabantay.
hindi mo ako iniwan sa kabila ng lahat
at dahil sayo, puso ko ay muling namulat.
binigyan mo ako ng dahilan na sa mundo muling humarap
at ikaw ang nakikita ko sa masayang hinaharap.
palagi mong tatandaan na anuman ang mangyari
sa loob ng puso ko ika'y habang buhay mananatili.
at kung hihingin ng pagkakataon, landas natin magkalayo,
mananatiling nasa kamay mo ang aking puso...
*and just a note, I got my CORBY back :">
No comments:
Post a Comment